Als werken hetzelfde is als buitenspelen

Na mijn campingtrip door de Rocky Mountains werd het tijd om serieus te worden en aan het werk te gaan. Wwoofen en HelpXen, wat zoiets inhoudt als halve dagen werken tegen kost en inwoning. Mij leek Vancouver Island daar de perfecte plek voor; veel kleinschalige, meestal biologische boerderijen, relaxte mensen, bergen, bos en strand overal en een gematigd zeeklimaat. Afgezien van dat laatste - temperaturen reikten enkele weken tot ruim boven de dertig graden - en het eerste - serieus worden? ammenooitniet - bleken mijn veronderstellingen niet eens zo verkeerd en werden mijn verwachtingen keer op keer overtroffen.

Eerst kwam ik terecht in Cobble Hill, een plaatsje dat niet meer is dan drie wegen waar de boerderijen net iets minder verspreid liggen dan in het gebied rondom, met een tankstation, een speeltuin en een heuvel natuurlijk! Ik werd hartelijk verwelkomd door de hoogzwangere Robin, haar man Caleb en hun 2,5 jarige zoontje Benji. Architectuurliefhebbers met een prachtig huis en ik leefde mijn droom in mijn eigen designy tiny house met uitzicht op de tuin. In ruil voor onkruid wieden, frambozen plukken (en eten), kittycatty spelen met Benji (of poesje spelen zoals je wil, maar ja, dat klinkt zo raar) en appeltaart bakken, integreerden zij mij in hun leven en lieten ze mij de omgeving zien. In de auto toeren en samen vreselijke Amerikaanse ‘architectuur’ afkraken, naar een feestdag van de First Nations, zwemmen in het meer, dineren met hun vrienden, en hun fiets geleend voor een korte fietsvakantie naar Victoria. En wat als je host, Caleb, watervliegtuigpiloot is en vraagt of je mee wil op een vlucht boven Victoria? Dan zeg je JA natuurlijk en kruip je in de cockpit om als een kind zo blij constant ‘this is amaaaazing’ te roepen!

Op mijn tweede adres, in Qualicum Beach, heb ik een maand lang bloemenmeisje mogen zijn. De eigenaren Chris en Bronwyn, jonger dan ik, werkten hard om hun land om te toveren in een kleurrijk bloemenparadijs met hier en daar wat wortels, sla en tomaten. Samen met een leuk Zweeds koppel hielp ik met gaten graven, planten planten, zaadjes zaaien, wortels oogsten, wassen en bundelen en bloemen plukken en inpakken voor de farmers market. We werden dagelijks verwend met heerlijke lunches en zwemmen in het prachtige meer om de hoek was vaste prik na een dag peentjes zweten in 30+ graden. Ultiem gelukkig om omringd te zijn door prachtige bloemen en mensen en Charlie Brown de hond... deze superintelligente, lieve en liefhebbende bruine labrador werd mijn grote vriend en week uiteindelijk geen moment meer van mijn zijde. Dus als afscheidscadeau een bloemenkrans voor deze trouwe viervoeter gemaakt, waarvoor ik een natte kus terug kreeg! 

Vervolgens door naar Libby, zeg maar de Anky van Grunsven van Canada. Een voormalig topdressuuramazone met 4 paarden, een hond en een tuin waar je U tegen zegt. Op in de vroege uurtjes om de paarden naar buiten te brengen en de stallen schoon te maken, overdag de horsies wisselen van veld en s’avonds de paarden weer terug naar stal brengen terwijl jonge reeën nieuwsgierig om mij heen dartelden. Buitenritten maken op deze topknollen in de Canadese bossen was schitterend, net als hardlopen, mountainbiken en hiken. De ongerepte natuur, de stilte, de wilde bessen (jummie!) en een beer die rustig toekijkt... met eelt op mn inmiddels niet meer schoon te krijgen handen voel ik me meer en meer een Canadese boerin. Het bevalt me wel, ik blijf nog even ;)